نوشته شده در چهارشنبه 23 بهمن1392ساعت توسط تارا. دستان پر طراوت زنی عصیانگر. کتاب را میبندم و به حیاط میروم. اسلحه اش را پاک میکند. حیاط را هم صبح باران شسته است. که تو لم داده بودی و. بلند بلند میخندیدی به دستپاچگی ام. میز را از اشتباهاتمان پاک کردیم و. مانده ام بین مرگ و تو. نوشته شده در سه شنبه 17 دی1392ساعت توسط تارا. ماه از خانه ی ما گریخت. و آسمان جز تکان سیاه یک پرده نبود. در سرم فکر تو را داشتم. خواب عمیق تو را یک پارچ آب کافی نیست. نه ماه از خواب برمیخیزد.

Qu elle Navarlo celle la alors. Houaa ça fait bisard de revenir aprés tant. Abonne-toi à mon blog! Qu elle Navarlo celle la alors.